ಕೊಡಹಿದನು ತನುಧೂಳಿಯನು ಧಾ
ರಿಡುವ ರುಧಿರವ ಸೆರಗಿನಲಿ ಸಲೆ
ತೊಡೆತೊಡೆದು ಕರ್ಪುರದ ಕವಳವನಣಲೊಳಳವಡಿಸಿ
ತೊಡೆಯ ಹೊಯ್ದಾರುವ ಮುರಾರಿಯ
ನೆಡೆಯುಡುಗದೀಕ್ಷಿಸುತ ದೂರಕೆ
ಸಿಡಿದ ಗದೆಯನು ತುಡುಕಿ ನೃಪತಿಯ ತೊಡೆಗೆ ಲಾಗಿಸಿದ (ಗದಾ ಪರ್ವ, ೭ ಸಂಧಿ, ೪೯ ಪದ್ಯ)
ತಾತ್ಪರ್ಯ:
ಭೀಮನು ಧೂಳಿಯನ್ನು ಕೊಡವಿಕೊಂಡು, ಧಾರಾಕಾರವಾಗಿ ಸುರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ರಕ್ತವನ್ನು ಸೆರಗಿನಲ್ಲಿ ಒರೆಸಿಕೊಂಡು ಕರ್ಪೂರ ವೀಳೆಯವನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡನು. ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣನು ಅಬ್ಬರಿಸುತ್ತಾ ತೊಡೆ ತಟ್ಟುವುದನ್ನು ಕಂಡು, ಭೀಮನು ದೂರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದ ಗದೆಯನ್ನು ಹಿಡಿದು ಕೌರವನ ತೊಡೆಗೆ ಹೊಡೆಯುವ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರವನ್ನು ಹಾಕಿದನು.
ಅರ್ಥ:
ಕೊಡಹು: ಅಲ್ಲಾಡಿಸು, ಹೊರಹಾಕು; ತನು: ದೇಹ; ಧೂಳು: ಮಣ್ಣಿನ ಪುಡಿ; ಧಾರಿಡು: ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಹರಿದ; ರುಧಿರ: ರಕ್ತ; ಸೆರಗು: ಬಟ್ಟೆಯ ಅಂಚು; ಸಲೆ: ಒಂದೇ ಸಮನೆ; ತೊಡೆ: ಲೇಪಿಸು, ಬಳಿ, ಸವರು; ಕರ್ಪುರ: ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯ; ಕವಳ: ತುತ್ತು, ತಾಮ್ಬೂಲ; ಅಳವಡಿಸು: ಸರಿಮಾಡು, ಹೊಂದಿಸು; ತೊಡೆ: ಊರು, ಜಂಘೆ; ಹೊಯ್ದು: ಹೊಡೆ; ನೆಡೆ: ಗಮನ, ಚಲನೆ; ಈಕ್ಷಿಸು: ನೋಡು; ದೂರ: ಆಚೆ; ಸಿಡಿ: ಸ್ಫೋಟ, ಚಿಮ್ಮು; ಗದೆ: ಮುದ್ಗರ; ತುಡುಕು: ಹೋರಾಡು, ಸೆಣಸು; ನೃಪತಿ: ರಾಜ; ಲಾಗಿಸು: ಹೊಡೆ;
ಪದವಿಂಗಡಣೆ:
ಕೊಡಹಿದನು +ತನು+ಧೂಳಿಯನು +ಧಾ
ರಿಡುವ +ರುಧಿರವ +ಸೆರಗಿನಲಿ +ಸಲೆ
ತೊಡೆತೊಡೆದು +ಕರ್ಪುರದ +ಕವಳವನ್+ಅಣಲೊಳ್+ಅಳವಡಿಸಿ
ತೊಡೆಯ +ಹೊಯ್ದಾರುವ+ ಮುರಾರಿಯ
ನೆಡೆಯುಡುಗದ್+ಈಕ್ಷಿಸುತ +ದೂರಕೆ
ಸಿಡಿದ +ಗದೆಯನು +ತುಡುಕಿ +ನೃಪತಿಯ+ ತೊಡೆಗೆ +ಲಾಗಿಸಿದ
ಅಚ್ಚರಿ:
(೧) ತೊಡೆ ಪದದ ಬಳಕೆ – ತೊಡೆತೊಡೆದು, ತೊಡೆಯ, ತೊಡೆಗೆ
ಕುಮಾರವ್ಯಾಸಭಾರತ 