- ಗತಿ ಶೂನ್ಯರಿಗೆ ನೀನೇ ಗತಿಯಲಾ – ಪದ್ಯ ೪
- ಸೇವೆಯಿದಕೇ ಕಷ್ಟವೆಂಬುದು ಕೋವಿದರ ಮತ – ಪದ್ಯ ೫
- ಮುರಿವ ದೈತ್ಯನ ಕಾಹಕೊಟ್ಟನು ತರಣಿ ತರುಣಿಗೆ – ಪದ್ಯ ೬
- ಅಂಗವಟ್ಟದ ಸೌರಭದ ಪರಿಮಳಕೆ ತುಂಬಿಯ ಸಾರಕಟ್ಟಿತು – ಪದ್ಯ ೭
- ಹಾರ ನೂಪುರ ಝಣಝಣಿತ ಝೇಂಕಾರ ರವವದು ಮೊಳಗೆ ಭುವನ ಮಯೂರ ಕುಣಿದುದು ವರಕಟಾಕ್ಷದ ಮಿಂಚು ಥಳಥಳಿಸೆ – ಪದ್ಯ ೭
- ಮನುಮಥನ ಮದದಾನೆ; ಕಂದರ್ಪನ ಮಹಾಮಂತ್ರಾಧಿದೇವತೆ; ಜನರು ಮರುಳಹ ಮದ್ದು; ಸಂಸೃತಿ ಸುಖದ ಸಾಕಾರ; ಮನಸಿಜನ ಮಸೆದಲಗು; ಜನಮೋಹನ ತಿಲಕ; ಲಾವಣ್ಯಸಾಗರ ಜನಿತ ಲಕ್ಷ್ಮಿ – ಪದ್ಯ ೮
- ಕುಡಿತೆಗಂಗಳ ಚಪಳೆ; ಉಂಗುರ ವಿಡಿಯನಡುವಿನ ನೀರೆ; ಹಂಸೆಯ ನಡೆಯ, ನವಿಲಿನ ಮೌಳಿಕಾತಿ, ಪಯೋಜ ಪರಿಮಳದ ಕಡು ಚೆಲುವೆ – ಪದ್ಯ ೯
- ಅರಿದು ನೆತ್ತರು ಗಾಣದಲಗಿದು, ನೆರೆ ಬಿಗಿಯೆ ಮೈಬಾಸುಳೇಳದ ಹುರಿ, ಬಲಿದ ನೇಣ್ಸೋಂಕಿದಡೆ ಹೊಗೆ ಮಸಗದೆದೆಗಿಚ್ಚು – ಪದ್ಯ ೧೦
- ಭಾವಿಸಲು ಸುರಚಂದನಾದಿಗಳೀವಧುವಿಗೆಲ್ಲಿಂದ ಮೇಣಿನ್ನಾವುದತಿಶಯವುಂಟೆನುತ ಖಳರಾಯನಿದಿರೆದ್ದ – ಪದ್ಯ ೧೧
- ಬಾಯಿ ಹುಳುವುದು ಬಯಲ ನುಡಿದೊಡೆ – ಪದ್ಯ ೧೩
- ತರಳೆ ಹಾಯ್ದುಳು ಮೊಲೆಯ ಜಘನದ ಭರದಿ ಬಡನಡು ಮುರಿಯದಿಹುದೇವರ ಸಭಾಗ್ಯತೆಗೆನಲು ರಭಸದೊಳೋಡಿದಳು – ಪದ್ಯ ೧೪
- ಬಿರುಗಾಳಿಯಲಿ ಸೈಗೆಡೆದ ಕದಳಿಯ ಕಂಬದಂತಿರೆ ಕಾಂತೆ ಹೊರಳಿದಳು – ಪದ್ಯ ೧೫
- ಹಿರಿಯರು ಹಿಡಿದ ಮೌನವ ಹೊತ್ತು ಲೇಸೆಂದಬಲೆ ಹಲುಬಿದಳು – ಪದ್ಯ ೧೭
- ನಾಲುವರ ನಡುವಣ ಹಾವು ಸಾಯದು – ಪದ್ಯ ೧೮
- ತಿಳಿ ವಿದೇಶಿಗರಿಗೆ ವಿದೇಶಿಗರೊಲವು ಸಮನಿಸಬೇಕು – ಪದ್ಯ ೧೯
- ಮನನೊಂದು ಮೋರೆಯ ಬಲಿದು ಖತಿಯಲಿ ಕಂದಿದನು ಮೈ ಮರೆದು ರೋಷದೊಳವುಡನೊಡೆಯೊತ್ತಿ – ಪದ್ಯ ೨೧
- ಶೌರ್ಯಧರ್ಮದರೂಪು ನೆಲೆಯಾ ಕ್ಷಮೆ; ಪತಿವ್ರತೆಯರಿಗೆ ಗುರು ನೀನು – ಪದ್ಯ ೨೫
- ನೀರು ಹೊರಗಿಕ್ಕುವುದು ಮೂರೇಬಾರಿ ಬಳಿಕದು ಪಾಪಿ ಝಾಡಿಸೆ ಸೈರಿಸದು – ಪದ್ಯ ೨೬
- ಪೌರುಷದ ಬಗೆ ಬಂಜೆಯಾಯಿತು – ಪದ್ಯ ೨೬
- ಕೊಂದು ಕೊಂಬೊಡೆ ಆತ್ಮಘಾತಕ – ಪದ್ಯ ೩೧
- ಕಲಿಭೀಮನೇ ಮಿಡುಕುಳ್ಳಗಂಡನು ಹಾನಿ ಹರಿಬಕೆನಿಲ್ಲದಂಗೈಸುವನು ಕಡುಹೀಹಾಳಿಯುಳ್ಳವನು – ಪದ್ಯ ೩೪
- ಕಂಗಳ ಬೆಳಗು ತಿಮಿರವ ಕೆಡಿಸೆ – ಪದ್ಯ ೩೫
- ಮೆರೆವ ಮಾಂಸದ ರಾಶಿಗಳ ಹರದೆರಕೆಗಳ ಕಂಡಬಲೆ ಹೊಗಳಿದಳಡಬಳದ ಮನೆಯ – ಪದ್ಯ ೩೭
- ಕುಠಾರನ ಯಮನ ಕಾಣಿಸಿ – ಪದ್ಯ ೪೪
- ಕೆಲಬರು ಗಳಿಸಿದರೆ ಕೆಲರುಂಡು ಜಾರುವರು – ಪದ್ಯ ೪೫
- ಗಂಡರೋ ನೀವ್ ಷಂಡರೋ ಹೇಳೆಂದಳಿಂದುಮುಖಿ – ಪದ್ಯ ೪೭
- ಬಲ್ಲಿದರೆಂದು ಹೊಕ್ಕರೆ ಹೆಣ್ಣಕೊಂದಿರಿಯೆಂದಳಿಂದುಮುಖಿ – ಪದ್ಯ ೪೮
- ಈ ನಪುಂಸಕರೊಡನೆ ಹುಟ್ಟಿದ ನಾನು ಮೂಗುಳ್ಳವನೆ – ಪದ್ಯ ೪೯
- ಹೆಣ್ಣ ಹರಿಬಕ್ಕೋಸುಗವೆ ತಮ್ಮಣ್ಣನಾಜ್ಞೆಯ ಮೀರಿ ಕುಂತಿಯ ಚಿಣ್ಣ ಬದುಕಿದೆನೆಂದು ನುಡಿವರು ಕುಜನರಾದವರು – ಪದ್ಯ ೫೧
- ಶೂಲ ಮರುಮೊನೆಗೊಂಡವೊಲು; ಸುಳಿವಾಳೆ ಝಳತಾಗಿದವೊಲ್ – ಪದ್ಯ ೫೪
- ಕೆಂದಳದ ಸೆಕೆಯಲಿ ಕಪೋಲವು ಕಂದಿ ಕಸರಿಕೆಯಾಯ್ತು ನಿಡುಸುಯಿಲಿಂದ ಸೀಕರಿಯೋದವೇಕಾವಳಿಯ ಮುತ್ತುಗಳು – ಪದ್ಯ ೫೫
- ವಿಗಡ ಬಿರುದನು ಬಿಸುಟು ಬಡಿಹೋರಿಗಳು – ಪದ್ಯ ೬೧
- ಭಂಗಕೆ ಹೆಗಲಕೊಟ್ಟಾನುವ ವಿರೋಧಿಗಳುಂಟೆ ಲೋಕದಲಿ – ಪದ್ಯ ೬೧
- ಪಾಪಿಗಳಿರಪಕೀರ್ತಿಗಳುಕಿರಲ, ಭೂಮೀಪಾಲವಂಶದೊಳುದಿಸಲೇತಕೆ ಕೂಳುಗೇಡಿಂಗೊಡಲ ಹೊರುವಿರಿ – ಪದ್ಯ ೬೨
- ಪರಿಮಿತದಲಿರವಾಯ್ತು ನಿಮ್ಮೈವರಿಗೆ ಲೇಸಾಯ್ತಕಟ – ಪದ್ಯ ೬೩
- ಕಾಮಿನಿಯ ಕೇಳಿಯಲಿ ನೆನೆವುದು ತಾಮಸದಿ ತಾ ಮೀರಿ ನುಡಿದುದ್ದಾಮತೆಯ ಸೈರಿಸುವುದು – ಪದ್ಯ ೬೫
- ದಿಮ್ಮನೆ ವನಿತೆಯನು ತೆಗೆದಪ್ಪಿ ವರಲೋಚನ ಪಯೋಧಾರೆಗಳ ತೊಡೆದನು ಭೀಮ ಸೆರಗಿನಲಿ – ಪದ್ಯ ೬೬
- ರೋಷದ ಘನತೆ ಹೆಚ್ಚಿತು ಹಿಂಡಿದನು ಹಗೆಗಳನು ಮನದೊಳಗೆ – ಪದ್ಯ ೬೬
- ಸಿಂಹದ ಕೂಸು ನರಿ ಕೆನಕುವವೊಲೀ ಕುರುಕೀಚಕಾದಿಗಳು ಗಾಸಿಯಾದರು – ಪದ್ಯ ೭೦
- ಹಿರಿದು ಮುನಿದಡೆ ಭೀಮ ಬಗೆವನೆ ನೀತಿಗೀತಿಗಳ – ಪದ್ಯ ೭೧
- ತರಣಿ ತೆಗೆದನು ತಾವರೆಯ ಬಾಗಿಲಿನ ಬೀಯಗವ – ಪದ್ಯ ೭೩
- ಪುರುಷರಪುರುಷನಲ್ಲಾ ಭೀಮ ತನ್ನಯ ಪರಮ ಸುಕೃತೋದಯವಲಾ ನೀನೊಬ್ಬನೆಂದೆನುತ – ಪದ್ಯ ೭೩
- ಕುಸುಮಶರ ಯಮನಹನು ಅಮೃತವೆ ವಿಷವಹುದು ಕೇಳಾಲಿಕಲುಗಳು ಬಿಸಿಯಹವು ಬಾಂಧವರು ವೈರಿಗಳಹರು ನಿಮಿಷದಲಿ – ಪದ್ಯ ೭೫
- ಮನೋಜನಂಬಿನಹಿಳುಕ ಮುರಿ ಡಿಂಗರಿಗಳನಹೆನೆಂದ – ಪದ್ಯ ೭೬
- ನೆರೆದುದಾಯುಷ ನಿನಗೆ – ಪದ್ಯ ೭೭
- ಅಬುಜಬಾಂಧವನಿಳಿದನಸ್ತಾಚಲದ ತಪ್ಪಲ ತಾವರೆಯ ಬನಕೆ – ಪದ್ಯ ೭೮
- ಕಗ್ಗತ್ತಲೆಯ ಹಬ್ಬುಗೆಯೊಳಗೆ ಕಂಗಳ ಬೆಳಗು ಬಟ್ಟೆಯ ತೋರೆ – ಪದ್ಯ ೭೮
- ಉದ್ದಾಮನೆದ್ದನು ಫಳಿಯನುಟ್ಟನು ಮಲ್ಲಗಂಟನಲಿ – ಪದ್ಯ ೭೯
- ಕರಾಳಮತಿ ಸುಡುಗಾಡಲೈ ತಂದಾಲಯವ ಹೊಕ್ಕನು ಕೃತಾಂತನ ಬಾಯ ಹೊಗುವಂತೆ – ಪದ್ಯ ೮೨
- ಎನ್ನವೊಲನಿಮಿಷರೊಳಾರುಂಟು ಚೆಲುವರು ಮನುಜರೆನ್ನನು ಹೋಲುವರೆ – ಪದ್ಯ ೮೩
- ಪರಸತಿಗಳುಪಿದಾತಂಗಮೃತ ವಿಷ ಕೋಮಲತೆ ಕರ್ಕಶವಹುದು – ಪದ್ಯ ೮೭
- ಸವಡಿ ಮಂದರದಂತೆ ಕೀಚಕ ಪವನಸುತರೊಪ್ಪಿದರು – ಪದ್ಯ ೮೯
- ಬರಸಿಡಿಲು ಪರ್ವತದ ಶಿಖರವನೆರಗುವಂತಿರೆ – ಪದ್ಯ ೯೦
- ಕೆರಳಿ ಕರಿ ಕೇಸರಿಯ ಹೊಯ್ದರೆ ತಿರುಗುವಂತಿರೆ – ಪದ್ಯ ೯೧
- ಖಳನು ಕಾಲನ ಕೋಣ ತುಳಿದಂತಿಳೆಯೊಳೊರಗಿರೆ – ಪದ್ಯ ೯೩
- ಸೂರ್ಯನಡರಿದನುದಯಪರ್ವತವ – ಪದ್ಯ ೧೦೫
ಕುಮಾರವ್ಯಾಸಭಾರತ 