ಲೋಕವಾವನ ಮಾಯೆಯೀ ಜಗ
ದಾಕೆವಾಲರದಾರು ಚಂದ್ರದಿ
ವಾಕರ ಗ್ರಹರಾಶಿ ತಾರೆಗಳಾರ ತೇಜದಲಿ
ಲೋಕರಚನಾರಕ್ಷೆ ಸಂಹೃತಿ
ಯಾಕರಣೆ ತಾನಾರದಾ ಜಗ
ದೇಕದೈವದ ಕೂಡೆ ಕದನವೆ ಶಿವ ಶಿವಾಯೆಂದ (ಅರಣ್ಯ ಪರ್ವ, ೭ ಸಂಧಿ, ೫೬ ಪದ್ಯ)
ತಾತ್ಪರ್ಯ:
ಯಾರ ಮಾಯೆಯೇ ಈ ಲೋಕವೋ, ಈ ಲೋಕವನ್ನು ನಡೆಸುವ ವೀರನು ಯಾರೋ, ಚಂದ್ರ ಸೂರ್ಯ ಗ್ರಹಗಳು ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಯಾರ ತೇಜಸ್ಸಿನಿಂದ ಬೆಳಗುವವೋ, ಲೋಕದ ಸೃಷ್ಟಿ ರಕ್ಷಣೆ ಸಂಹಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡುವವನಾರೋ ಅಂತಹ ಜಗದೇಕ ದೈವದ ಜೊತೆ ನಾನು ಯುದ್ಧ ಮಾಡಲು ಹೋದೆನಲ್ಲಾ, ಶಿವ ಶಿವಾ ಎಂದು ಅರ್ಜುನನು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಟ್ಟನು.
ಅರ್ಥ:
ಲೋಕ: ಜಗತ್ತು; ಮಾಯೆ: ಗಾರುಡಿ, ಇಂದ್ರಜಾಲ; ಜಗ: ಜಗತ್ತು, ಪ್ರಪಂಚ; ಆಕೆವಾಳ: ವೀರ, ಪರಾಕ್ರಮಿ; ಚಂದ್ರ: ಶಶಿ; ದಿವಾಕರ: ಸೂರ್ಯ; ಗ್ರಹ: ಆಕಾಶಚರಗಳು; ರಾಶಿ: ಗುಂಪು; ತಾರೆ: ನಕ್ಷತ್ರ; ತೇಜ: ಕಾಂತಿ; ರಚನೆ: ನಿರ್ಮಾಣ, ಸೃಷ್ಟಿ; ಸಂಹೃತಿ: ನಾಶ, ಸಂಹಾರ; ದೈವ: ಭಗವಂತ; ಕೂಡೆ: ಜೊತೆ; ಕದನ: ಯುದ್ಧ;
ಪದವಿಂಗಡಣೆ:
ಲೋಕವ್+ಆವನ +ಮಾಯೆಯ್+ಈ+ ಜಗದ್
ಆಕೆವಾಲರ್+ಅದಾರು +ಚಂದ್ರ+ದಿ
ವಾಕರ+ ಗ್ರಹರಾಶಿ+ ತಾರೆಗಳ್+ಆರ +ತೇಜದಲಿ
ಲೋಕರಚನಾರಕ್ಷೆ+ ಸಂಹೃತಿ
ಆಕರಣೆ +ತಾನಾರದ್+ಆ+ ಜಗ
ದೇಕದೈವದ +ಕೂಡೆ +ಕದನವೆ +ಶಿವ+ ಶಿವಾಯೆಂದ
ಅಚ್ಚರಿ:
(೧) ಶಿವನ ಗುಣಗಾನ – ಲೋಕವಾವನ ಮಾಯೆಯೀ ಜಗದಾಕೆವಾಲರದಾರು ಚಂದ್ರದಿ
ವಾಕರ ಗ್ರಹರಾಶಿ ತಾರೆಗಳಾರ ತೇಜದಲಿ, ಜಗದೇಕದೈವ